فرشته های کاغذی(دلنوشته ها)

پرنده نگاه تو همین که دور می شود
تمام آسمان من زنده به گور می شود

سکوت می کنم ولی غزل تورا صدا زده
قلم برای گفتنت به رنگ نور می شود

نفس نمیکشد هوا بدون عطر بودنت
برابر تو هستیم چه بی غرور می شود

از انتظار خسته ام نگو دوباره از سفر
که طعم لحظه لحظه ام غذای شور می شود

بیا که از نبودن بهار خنده های تو
ببین که کوچه دلم چه سوت و کور می شود